Mijn tweede troefkaart was L’Aquarium de Barceloneta, het grootste Mediterrane aquarium ter wereld. Vorige zomer reageerde Oscar buitengewoon enthousiast op het indrukwekkende Aquarium van La Rochelle (‘kijk daar: pijlstaartroggen!’), dus ik had vrij hoge verwachtingen van een gelijkaardige attractie die omschreven wordt als de grootste in zijn soort. Ik zie al een volgepakte tribune applaudisseren wanneer een kudde roofdieren gevoederd wordt aan een prehistorische krokodil ter grootte van een oceaanstomer, maar zo’n vaart loopt het niet. Misschien zijn er buiten Barcelona vooral bescheiden aquariums in het Middellandse Zeegebied – al is de glazen tunnel op de bodem van het haaienbad zeer geslaagd.
Na een dik uur staan we alweer buiten in de oude haven en wandelen we naar La Guingeta, een gezellige strandbar in Barceloneta, waar we afgesproken hebben met kennissen uit België. Terwijl we bijpraten op het houten terras spelen de kinderen in zee. Rechts van ons staat La Estrella Herida, een iconisch kunstwerk ter ere van de visserswijk, en links van ons blinkt de 52 meter lange gouden vis van Frank Gehry in de najaarszon.
We vegen het zand van de kinderen en gaan lunchen op het terras van Can Ramonet, in het hart van Barceloneta. Het is maandagmiddag, maar binnen zijn alle plaatsen bezet door Barcelonese bejaarden die paella eten. Wij genieten buiten van een reeks heerlijke tapas en Oscar concentreert zoals verwacht vooral op de mosselen. Er zijn nog Belgen in Barcelona, want ’s avonds wandelen we over de Ramblas in het gezelschap van de sympathiekste ultraloper ter wereld, een goede jeugdvriend. Ook op deze laatste avond wordt het erg laat voor de jongste in het gezelschap, maar hij houdt perfect stand. De stad van duizend kleuren geeft tonnen energie.
De groetjes van Ruud 